อะคุเกนตะโนะคะคุเระดะนิ

โยะชิฮิระ เป็นบุตรชายคนโตของ มินะโมะโตะ โนะ โยะชิโตะโมะ เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นคนที่มีความเกร่งกล้าในการสู้รบ ถูกยกย่องว่าเป็น “อะคุเกนตะ” โดยคำว่า “อะคุ” หมายถึงความเก่งกล้า และ “เกนตะ” หมายถึงบุตรคนโตของตระกูลมินะโมะโตะ
จากในการสู้รบที่เรียกว่า เฮจิโนะรัน มินะโมะโตะ โนะ โยะชิโตะโมะผู้ซึ่งเป็นบิดา ได้พ่ายแพ้ในการสู้รบกับ ไทระ โนะ คิโยะโมะริ และได้หนีไปยังเขตเมืองด้านตะวันออก (โตโกะคุ) โดยโยะชิฮิระได้แยกกับบิดาในระหว่างทาง และมุ่งหน้าไปยังเขตเมืองด้านทิศเหนือ (ฮอกโคะคุ) เพื่อรวบรวมทหารที่จะนำกลับมาสู้รบใหม่
แต่เมื่อเดินทางถึงเมืองฮิดะ จึงได้ข่าวการเสียชีวิตของบิดา โยะชิโตะโมะ จึงเลิกล้มความตั้งใจที่จะรวบรวมทหาร และได้ตัดสินใจที่จะแอบหลบเข้าไปยังเกียวโตซึ่งเป็นเมืองหลวงในขณะนั้นเพื่อทำการแก้แค้นด้วยตัวคนเดียว โดยคอยสะกดรอยตาม ไทระ โนะ คิโยะโมะริ และชิเกะโมะริ พ่อลูกคู่อริ เพื่อรอจังหวะที่จะแก้แค้น
โดยในตอนนั้น ได้กล่าวสืบกันมาว่า โยะชิฮิระได้รับการช่วยเหลือจากพระในวัดในการหลบซ่อนตัวอาศัยอยู่ในบริเวณวัดอิชิยะมะเดระ และจากที่มีบันทึกใน “ซังโคเฮจิโมะโนะกะตะริ” ได้มีบันทึกไว้ว่า โยะชิฮิระ ถูกลูกสมุนของนัมบะซะบุโรสึเนะฟุซะ จับได้แถวๆวัดอิชิยะมะเดระ ในวันที่ 25 มกราคม ปีที่ 1 ของรัชสมัยเอเรียคุ (ค.ศ. 1160) และถูกตัดคอประหารชีวิตที่บริเวณโระคุโจกะวะระ ทำให้ไม่สามารถแก้แค้นได้สำเร็จตามที่ต้องการ และจบชีวิตอันสั้นด้วยอายุเพียง20ปี
ปัจจุบัน ภายในวัดอิชิยะมะเดระ เมื่อเข้าประตูทางมาทางทิศตะวันตกประมาณ 500 เมตร เมื่อมาถึงหุบเขาจะเห็นต้นไม้ก่อขนาดใหญ่ ที่ใต้ต้นนั้นจะมีเจดีย์โฮเคียวอิน ที่กล่าวสืบกันมาว่าเป็นสุสานของอะคุเกนตะโยะชิฮิระ โดยมีความสูง 1.43 เมตรและกล่าวกันว่าสร้างมาแต่สมัยคะมะคุระ โดยบริเวณนี้ เป็นที่ๆ โยะชิฮิระได้หลบซ่อนตัว จึงทำให้บริเวณนี้ถูกเรียกว่า “คะคุเระดะนิ (หุบเขาหลบซ่อน)”