ภูเขาไดนิจิกับบ่อน้ำจิจิโนะอิเคะ

ในตำนานกล่าวไว้ว่า ในอดีต ที่เกาะจิคุบุที่อยู่บริเวณโคะโฮะคุทางทิศเหนือของทะเลสาบนั้น ประกอบไปด้วย 3 เกาะ หนึ่งในเกาะนั้นได้เคลื่อนตัวจากทะเลสาบบิวะ ผ่านเข้าที่แม่น้ำเซะตะ และเมื่อมาถึงฝั่ง จึงกลายเป็นภูเขาไดนิจิ
ชื่อของภูเขา “ไดนิจิยะมะ” นั้นมาจากที่พระเกียวคิในสมัยนารา (ศตวรรษที่ 8) ได้เปรียบเปรยให้ภูเขาลูกนี้เหมือนเป็นร่างของพระไวโรจนพุทธะ (ไดนิจิเนียวไร) และได้แกะสลักหินที่อยู่บริเวณยอดเขาเป็นรูปเศียรพระ
โดยทางขึ้นเขามีป้ายบอกทางเขียนไว้ว่า “สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1915” ซึ่งเป็นทางที่จะพาไปยังวัดไดนิจิจิที่อยู่บนยอดเขา
ภูเขาลูกนี้เป็นภูเขาที่เตี้ยสุดในจังหวัดชิกะ แต่มีกลุ่มสุสานโบราณจำนวนมากอยู่บริเวณยอดเขา จึงถือเป็นภูเขาที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์
และที่บริเวณไหล่เขาด้านทิศใต้ มีบ่อน้ำเล็กๆ ขนาดประมาณด้านละ 2 เมตรที่เรียกกันว่า “จิจิโนะอิเคะ” ที่กล่าวกันว่าเป็นบ่อน้ำที่แม้จะแล้งในฤดูร้อนก็จะไม่แห้งขอด ทำให้คุณแม่ที่มีน้ำนมน้อย เมื่อมากราบไหว้ที่วัดไดนิจิ ก็จะแวะมานำน้ำในบ่อนี้กลับไปด้วยก็จะทำให้มีน้ำนมออกเพิ่มขึ้น