ศาลเจ้าฮะจิมัง

เทพเจ้าของศาลคือ จักรพรรดิโอจิน โดยเริ่มจากการอัญเชิญเทพมุคุโมะโตะเมียวจินมาจากเมืองยะมะชิโระโนะคุนิในปี ค.ศ. 948
จากป้ายติดแสดงรายละเอียดการก่อสร้างที่เสาอาคารที่ระบุปีไว้ว่า “ปี ค.ศ. 1352 มีระบุไว้ว่ามีการประชุมตกลงกันเพื่ออัญเชิญจากหลายแห่งมารวมกันเป็นศาลเจ้าเดียว โดยทำการบูชา เทพมุคุโมะโตะเมียวจินที่ห้องกลาง “นะคะโนะมะ” เทพโออิชิเมียวจินที่ห้องด้านตะวันตก “นิชิโนะมะ” และศาลเจ้าอินะริที่ห้องด้านตะวันออก “ฮิกะชิโนะมะ”
อีกทั้งที่ศาลเจ้าแห่งนี้ยังมีสมบัติเป็นจำนวนมากที่ถูกสืบทอดต่อกันมา เช่น แผ่นไม้แกะสลักลายรันมะที่มีจารึกว่า “ปี ค.ศ. 1354”, มหาปรัชญาปารมิตาสูตร (พระสูตรไดฮังเนียเคียว) ที่ทำขึ้นในปี ค.ศ. 1249 เป็นต้น
โดยในสมบัติเหล่านั้น มีรูปปั้นแกะสลักที่เรียกกันว่า “บินซุรุซัง (พระปิณโฑลภารทวาชเถระ)” แม้จะมีสภาพที่สึกหรอมากก็ตาม แต่ถือเป็นรูปปั้นแกะสลักที่เป็นทรงโบราณ ได้รับการเคารพนับถือเพราะเชื่อว่ามีอิทธิฤทธิ์ในการขอฝน