ซามุคาวะ ทัตสึคิโยะ (1697-1739)

นักวิชาการลัทธิขงจื๊อและนักวรรณคดีโบราณของญี่ปุ่น

เขาเกิดที่อะบุระโนะโคจิเดมิซุ จังหวัดเกียวโต ในปีค.ศ.1697เป็นบุตรชายคนที่สองของตระกูลนากามูระ ผู้ว่าราชการจังหวัดโทสะ ต่อมาได้เป็นบุตรเขยของซามุคาวะ ทัตสึนาริ บริวารของขุนนางแห่งอาณาจักรเซเซะ
ทำหน้าที่เป็นครูฝึกให้กับขุนนางศักดินาแห่งอาณาจักรเซเซะสองรุ่น ได้แก่ ฮอนดะ ยาซึโนบุ และ ยาสุโทชิ
ในปีค.ศ.1723 เขาได้รับคำสั่งจากเจ้าเมืองให้ชำระ “โอมิโยจิชิเรียคุ” (ภูมิประเทศของโอมิ) ใช้เวลานานกว่า 10 ปีจึงแล้วเสร็จในปีค.ศ.1734 หลังจากเสร็จสิ้นการชำระหนังสือดังกล่าวก็ได้ถูกกำหนดให้เป็น หนังสือลับของแคว้นเซเซะ ต่อมานำไปถวายให้แก่โชกุนในปีค.ศ.1798 หนังสือชุดนี้เป็นชุดใหญ่รวม101บท รวม 100 เล่ม เนื้อหาเป็นเรื่องราวเชิงประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ ที่ทำให้เห็นภาพรวมของจังหวัดโอมิทั้งหมด จากนั้นก็บรรยายถึง ที่ตั้ง สภาพภูมิประเทศ ซากโบราณสถานที่มีชื่อเสียง ศาลเจ้า วัด และเหตุการณ์สำคัญ ๆ ของแต่ละหมู่บ้านในมณฑลชิงะ เรียกได้ว่าเป็นสารานุกรมทางภูมิศาสตร์ของจังหวัดโอมิ และเป็นแหล่งข้อมูลพื้นฐานที่สำคัญในการค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ท้องถิ่นของจังหวัดชิงะ หนังสือชุดนี้เขียนด้วยลายมือของทัตสึกิโยะโดยตรง และปัจจุบันเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมแบบจับต้องได้ที่ขึ้นทะเบียนกับจังหวัด