พระเรนเนียว (1415-1499)

พระในสมัยมูโรมาจิและผู้ฟื้นฟูพุทธศาสนานิกายโจโดชิน

เรนเนียวเกิดที่วัดโอทานิ ฮงเบียว ในปีค.ศ.1415 ให้กับบิดาของเขา ซนเนียว เป็นเจ้าอาวาสคนที่ 7 ของวัดฮงกันจิ แต่ตอนที่เรนเนียวเกิด วัดฮงกันจิอยู่ในสภาพทรุดโทรมจนเขาต้องไปศึกษากับซนโนที่วัดโชเรนอิน ในเวลาต่อมาเขาได้เดินทางไปแสวงบุญไปยังสถานที่ทางประวัติศาสตร์ของนักบุญชินรัน ผู้ก่อตั้งพุทธศาสนานิกายโจโดชินชู

ในปีค.ศ. 1457 พ่อของเขาซนเนียวถึงแก่กรรม และเขาได้เป็นเจ้าอาวาสคนที่ 8 ของวัดวัดฮงกันจิ นับแต่นั้นมาเขาได้อุทิศตนอย่างจริงจังให้กับกิจกรรมเผยแผ่ศาสนาเพื่อกอบกู้ชื่อเสียงและสถานภาพของวัด เขาเผยแผ่ความเชื่อของนิกายโจโดชินไปยังดินแดนต่าง ๆ โดยการมอบจูจิเมียวโง หรือคำอธิษฐานของชาวพุทธ 10 ตัวอักษร ให้กับวัดต่างๆ ทว่าการขยายตัวนี้รวดเร็วเกินไปทำให้วัดเอ็นเรียคุจิไม่พอใจและเกิดการต่อต้าน จนถึงขั้นโจมตีและรื้อถอนวัดโอทานิฮงกันจิ เรนเนียวสามารถหลบหนีไปได้ แต่ก็ต้องใช้ชีวิตเร่ร่อนไปยังที่ต่าง ๆ ในโคนันทางตอนใต้ของทะเลสาบบิวะ หลังจากนั้นในปีค.ศ. 1469 พระเรนเนียวได้แต่งกลอนชื่อ “จิกะมัตสึโกะโบ” ทางทิศใต้ของวัดออนโจจิ และสร้างวัดในพื้นที่ต่างๆ พร้อมกับอุทิศตนในการเผยแผ่พุทธศาสนาโจโดะชินชูจนกระทั่งถึงแก่กรรมในวัดยามาชินะ ฮนกันจิ ในปี ค.ศ.1499 มีตำนานในเมืองโอตสึ ที่เล่าขานเรื่องหินภาวนารับแทน และต้นเซลโคว่า (เคะยะคิ) ที่เนินอินุซึคะอยู่