เก็นจิโนะมะ

มีการรายงานว่าเป็นสถานที่ที่มุราซากิ ชิกิบุ อาศัยหลังเกษียณและเริ่มเขียนวรรณกรรมเรื่อง “เดอะ เก็นจิ โมโนกาตาริ” ในห้องฝั่งตะวันออก-ตะวันตกซึ่งเชื่อมต่อกัน (ขนาดประมาณ 7.2 เมตร) ที่ปลายด้านตะวันออกของห้องกลางของวัดนี้ และเรียกว่า “เก็นจิโนมะ”
ห้องทั้งสองห้องนี้มีจุดกำเนิดมาจากห้องในทิศเหนือ-ใต้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นห้องที่ใช้งานโดยจักรพรรดิ ขุนนาง พระสงฆ์ที่ปฏิบัติอย่างเคร่งครัดผู้ซึ่งได้รับความเคารพจากทางวัดหรือนักเทศน์ที่เกษียณไปแล้วและสถานการณ์ที่ใช้สำหรับการบรรยายใน “อิชิยามะเดระ เอ็นกิ อิมากิ” หรือ “รูปภาพแห่งความโชคดีของอิชิยามะเดระ”
ปัจจุบันมีความเป็นไปได้ที่จะเห็นการถอดแบบรูปมาจากหน้าต่างโคมไฟที่หัวหุ่นเชิดจากรุ่นที่10ของอิโต้ ฮิซาชิเกะได้วางรูปแบบโดยมุราซากิ ชิบิกุ
ยิ่งไปกว่านั้นชื่อเล่นของหน้าต่าโคมไฟคือ “เก็นจิ-มาโดะ”(หน้าต่างของเก็นจิ) และมีการกล่าวไว้ว่ามีจุดกำเนิดมาจาก “เก็นจิโนะมะ”